حرز امام زین العابدین (ع)
در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب مهج الدعوات» و مجتنى» که هر دو از نوشته هاى رضى الدین سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده اند.
3. حرز حضرت زین العابدین (امام سجاد) علیه السّلام:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمن ِالرَّحیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى اش همیشگى است،
بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ سَدَدْتُ اَفْواهَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ الشَّیاطینِ وَالسَّحَرَةِ
به نام خدا و به خدا، دهان هاى جنّ، و انس و شیاطین و جادوگران
وَالاَْبالِسَةِ مِنَ الجِنِّ وَالاِْنْسِ وَالسَّلاطینِ وَ مَنْ یَلُوذُ بِهِمْ
و ابلیسان از جنّ و انس و پادشاهان و هرکه به آنها پناه مى برند
بِاللَّهِ الْعِزیزِ الاَْعَزِّ وَ بِاللَّهِ الْکَبیرِ الاَْکْبَرِ
بستم به خداى عزیز عزیزتر و به خداى بزرگ بزرگتر،
بِسْمِ اللَّهِ الظّاهِرِ الْباطِنِ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ الَّذى اءقامَ بِهِ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ
به نام خداى ظاهر باطن مستور محفوظ که بر پا کرد به آن آسمانها و زمین را،
ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
سپس بر عرش مستولى شد، به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى اش همیشگى است،
(وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ بِما ظَلَمُوا فَهُمْ لایَنْطِقُونَ) [1]
عذاب بر آنان واقع شد، به خاطر ستمى که روا داشتند، پس آنان سخن نمى گویند.
(قالَ اخْسَؤُا فیها وَلاتُکَلِّمُونِ) [2]
به آنان گفت همچون سگ در دوزخ دور شوید و سخن نگویید،
(وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَىِّ الْقَیُّومِ وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً) [3]
و فروتن شد چهره ها براى آن زنده پاینده. و به تحقیق محروم شد آنکه بار ستم به دوش کشید،
(وَ خَشَعَتِ الاَْصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ اِلاّ هَمْساً) [4]
آهسته شد صداها در برابر خدا، پس نشنوى مگر صدایى پنهان
(وَ جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ اَکِنَّةً اَنْ یَفْقَهُوهُ
و بر قلوب کافران پرده نهادیم، بازدارنده از اینکه قرآن را بفهمند،
وَ فى اذانِهِمْ وَقْراً وَ اِذا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِى الْقُرْآنِ وَحْدَهُ
و در گوش هایشان سنگینى، زمانى که پروردگارت را در قرآن به تنهایى یاد کنى،
وَلَّوْا عَلى اَدْبارِهِمْ نُفُوراً) [5] (
به خاطر رمیدگى از حق روى به پشت بازگردانند، زمانى که قرآن بخوانى،
بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً) [6]
بین تو و آنانکه ایمان به آخرت ندارند، پرده پوشیده اى قرار مى دهیم،
(وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ اَیْدِیهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهمْ سَدّاً فَاَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لایُبْصِرُونَ) [7]
و از پیش رویشان، سدّى و از پشت سرشان سدّ مى گذاریم، پس آنان را پوشانیدم، در نتیجه حق را نمى بینند،
(اَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلى اَفْواهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنا اَیْدیهِمْ) [8] ( [9]
امروز بر دهان هایشان مهر مى زنیم، و دستهایشان با ما سخن گویند، پس خود آنان سخن نگویند،
(لَوْ اَنْفَقْتَ ما فِى الاَْرْضِ جَمیعاً ما اَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ
اگر همه آنچه در زمین خرج مى کردى، نمى توانستى بین دلهایشان الفت پدید آورى
وَلکِنَّ اللَّهَ اَلَّفَ بَیْنَهُمْ اِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ) [10]
ولى خدا میان آنان الفت برقرار کرد، به درستى که او عزیز و حکیم است، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاکش.
درباره این سایت